Rob Aarsen, die in juli bij ons ‘in beeld’ is, ging voor het Bredase bedrijf U-Boat Worx op reportage en fotografeerde het nieuwste model van hun onderzeeboot. Hoe dat zo kwam? 

Voor het blad Onderwatersport maakten we een reportage over het bedrijf U-Boat Worx in Breda. Gewoon een loods waar luxe onderzeebootjes worden gebouwd. Later belden ze terug of we een nieuw type onderzeeboot (de Super Yacht Sub 30) wilden fotograferen en filmen tijdens testvaarten in Malta. Deze foto is gemaakt op de dag dat de directeur marketing twee modellen had gehuurd als passagiers. Ik zou zelf niet voor een lange avondjurk hebben gekozen maar het is opdrachtfotografie, dus de keuze was niet aan ons. De marketingmensen wilden graag een spannend decor voor de foto’s, vandaar dat we tijdens de proefvaarten op Malta voor de shoots steeds wrakken opzochten. De foto is gemaakt bij het wrak van de P31 voor de kust van het hoofdeiland van Malta. Het is een oude patrouilleboot die na haar dienst in de Maltezer marine voor sportduikers is afgezonken en nu op een diepte van twintig meter ligt.

Corne Bolders was mee om te filmen. Per duik lagen we meer dan een uur in het water. We hebben twee sessies gedaan waarbij Corne en ik elkaar afwisselden voor video- en fotografie. De plexiglazen bol maakte het fotograferen lastig vanwege de reflectie van de flitsers. Hoe ver ik ze ook naar buiten trok, je bleef ze zien. Het uitzicht van binnenuit door de 360 graden bol is weergaloos. In een grote RIB boven ons hadden we een duiksupervisor die voor het materiaal zorgde en de boel aan de oppervlakte in de gaten hield. Op een goed moment — ik lag wat hoger op het wrak te kijken hoe Corne bezig was — hoorde ik een doffe bons. Ik dacht eerst dat er een o-ring was gesprongen maar er waren geen bellen. Om me heen kijkend zag ik ineens een stukje verderop een anker in het zand vallen, op nog geen vijftig meter van de sub. Bleek dat de dagtrips van de duikscholen waren gearriveerd voor de ochtendduik en die gooien zonder te kijken hun ankers overboord, ook al stond onze kantwacht in de RIB met een duikvlag te zwaaien. De dome van plexiglas is alleen al een miljoen euro waard…!

Camera Nikon D-810 met Nauticam behuizing. Instellingen: ISO 160, f14, 1/60 s

Rob Aarsen is deze maand ‘in beeld’ op DuikeninBeeld. Klik hier voor meer foto’s en het verhaal van deze fotograaf.

Het verhaal achter de foto
Dat beelden vaak meer zeggen dan duizend woorden, staat buiten kijf! Maar soms kan het verhaal het beeld versterken. In deze serie vertellen onderwaterfotografen het verhaal achter de foto – hun beleving of de techniek!
Heb jij ook zo’n foto met een mooi verhaal? Plaats de foto in je album in de fotogalerie en stuur een mailtje naar redactie@duikeninbeeld.tv met het verhaal. Een selectie van de verhalen zal worden geplaatst op DuikeninBeeld. Nog geen eigen album, registreer je, upload een foto en je hebt een eigen album.

De Gekraagde vlokslak is een nieuwkomer sinds 2012. In 2014 en 2015 werd hij veel gezien, maar de soort lijkt nu alweer over zijn hoogtepunt heen. De Verborgen vlokslak is ook een recente, maar veel zeldzamere nieuwkomer. Deze lijkt het nu juist net iets beter te doen. In 2018 is hij op drie locaties in de Oosterschelde aangetroffen.

De Gekraagde vlokslak is in 2012 voor het eerst in de Zeeuwse Delta waargenomen en lijkt nu alweer te verdwijnen.

In de Nederlandse kustwateren komen vijf soorten zeenaaktslakken voor uit de familie van de vlokslakken (Aeolidiidae). Behalve twee grote soorten die tot 12 centimeter worden, kennen we inmiddels ook drie kleinere soorten vlokslakken, die hoogstens 4,5 centimeter worden. De Kleine vlokslak (Aeolidiella glauca) wordt al sinds 1949 jaarlijks in het late voorjaar en de zomer waargenomen. De andere twee zijn recente nieuwkomers. In 2012 is de Gekraagde vlokslak (Aeolidiella alderi) erbij gekomen; in 2014 werd de eerste waarneming van de Verborgen vlokslak (Aeolidiella sanguinea) gemeld. In met name 2014 en 2015 werden grote aantallen dieren en eiersnoeren van de Gekraagde vlokslak in de centrale en westelijke Oosterschelde gevonden. Sindsdien zijn de waarnemingen echter sterk achteruit gegaan; dit jaar zijn er nog maar enkele dieren en eiersnoeren gezien. Het lijkt erop dat de soort die in 2012 als 56^ste Nederlandse zeenaaktslak op onze faunalijst is gezet, nu alweer aan het afnemen of mogelijk zelfs aan het verdwijnen is. Het is niet bekend wat daarvan de oorzaak is. Mogelijk zijn de omstandigheden in de Nederlandse kustwateren voor deze soort toch niet goed genoeg om zich goed te kunnen vestigen.

De Verborgen vlokslak werd vanaf de eerste waarneming in 2014 tot en met 2017 maar op één enkele locatie in de noordwestelijke Oosterschelde en steeds in zeer kleine aantallen aangetroffen. De dieren werden hier uitsluitend in ondiep water, tussen drie en tien meter diepte, gevonden. Dit jaar werden er echter ook op twee andere duiklocaties in de noordwestelijke Oosterschelde meerdere dieren en eiersnoeren aangetroffen, ook in dieper water tot circa twintig meter. Het lijkt er dus op dat deze soort zich, zij het zeer langzaam, verder in de Oosterschelde aan het verspreiden is. Toch zullen de meeste sportduikers slechts zelden deze dieren of hun eiersnoeren aantreffen. Dat is, gezien de Nederlandse naam van de soort, ook te verwachten: anders dan de Kleine en de Gekraagde vlokslak leven de individuen van deze soort verstopt onder of in lege oesterschelpen. Daar worden ook de karakteristieke eiersnoeren afgezet. Slechts zelden hebben we gezien dat de aanwezigheid van de Verborgen vlokslak werd verraden door op de bovenzijde van oesterschelpen of ander substraat afgezette eiersnoeren.

De Verborgen vlokslak is in 2018 op drie verschillende duiklocaties in de Oosterschelde aangetroffen.

Exotische nieuwkomers uit bijvoorbeeld Azië of Amerika, vestigen zich hier regelmatig op een invasieve wijze. Binnen enkele jaren zijn deze soorten dan massaal aanwezig en hebben zich al definitief gevestigd. Voor West-Europese soorten die hier door bijvoorbeeld klimaatverschuivingen als nieuwe soort arriveren, is het vaak veel moeilijker om zich te vestigen. Zij leven hier op de rand van een voor hen geschikte leefomgeving. Aantallen blijven kleiner, en soms komen ze hier maar tijdelijk voor.

Rond deze tijd van het jaar kunnen alle drie de kleinere soorten vlokslakken tegelijkertijd in de Oosterschelde worden aangetroffen. De Kleine vlokslak wordt nu ook veelvuldig in het Grevelingenmeer gezien en is ook bekend van andere Zeeuwse Deltawateren (niet in het Haringvliet). De soorten lijken sterk op elkaar, maar kunnen op basis van de volgende kenmerken goed van elkaar onderscheiden worden. Met name de eiersnoeren van de drie soorten zijn zeer onderscheidend.

De Kleine vlokslak heeft witte pigmentvlekken langs de voetrand. Het witte pigment op de uiteinden van de vier kopuitsteeksels, rhinoforen, loopt door tot halverwege deze uitsteeksels. Eiersnoeren worden meestal afgezet in een regelmatige linksgewonden spiraal, bestaande uit een gelatineuze witte draad met weinig insnoeringen.

De Kleine vlokslak wordt sinds 1949 jaarlijks en op veel plaatsen in de Zeeuwse Delta aangetroffen.

De Gekraagde vlokslak heeft geen wit pigment langs de voetrand. Het witte pigment op de uiteinden van de vier kopuitsteeksels zit alleen op de bovenste helft van de uitsteeksels. Daarnaast heeft hij oranje pigment op de uiterste punt van de bovenste kopuitsteeksels, over de lengte van de voorste koptentakels, en op de uiteinden van de rugpapillen (cerata). De eiersnoeren zijn karakteristieke gelatineuze, onduidelijk georganiseerde spiralen, met daarin paarsgewijs lichtroze tot oranje bolletjes.

De Gekraagde vlokslak is met name te herkennen aan het kleine oranje vlekje op de top van de rhinoforen, de twee slanke uitsteeksels boven op de kop.

De Verborgen vlokslak heeft geen wit pigment langs de voetrand. Het witte pigment op de uiteinden van de twee bovenste kopuitsteeksels loopt niet verder door dan tot hooguit over een derde van de lengte. De uiterste punt is ook wit. De eiersnoeren lijken op die van de Kleine vlokslak, maar hebben meestal meer insnoeringen en worden slordiger afgezet.

De Verborgen vlokslak is lastiger te herkennen: karakteristiek is het korte stukje met wit pigment op de top van de rhinoforen.

Meer informatie over deze en alle andere Nederlandse soorten zeenaaktslakken is te vinden op de websites van Blauwtipje.nl en Stichting ANEMOON. Op beide websites kunnen ook alle waarnemingen van deze soorten gemeld worden.

Tekst en foto’s: Peter H. van Bragt, Blauwtipje.nl en Stichting ANEMOON 

Dit artikel is uitgebracht door Stichting ANEMOON en met toestemming overgenomen van Nature Today.

Verzekeringspecialist John Schox probeert je door de jungle van de kleine lettertjes heen te helpen. Want hoe zit met schade aan iets wat je ‘op zicht’ hebt?

Foto: René Weterings

Altijd duikt Jaap met zijn eigen duikuitrusting, waarvoor hij een onderwatersportverzekering heeft afgesloten. Alleen net die dag is hij zijn lamp vergeten en leent hij er één van zijn duikmaten. Nooit gebeurt het hem, maar hij verliest de lamp. Kennelijk had hij hem niet goed aan zijn jacket bevestigd. «Geen probleem,» zegt hij tegen de eigenaar van de lamp, «ik bel mijn verzekering en regel het voor je.» Maar zijn verzekeringsadviseur vertelt hem dat juist deze schade niet onder zijn onderwatersportverzekering valt. Het is immers niet zijn eigen lamp. In dit geval moet hij het claimen op zijn particuliere aansprakelijkheidsverzekering. Of de schade gedekt is, hangt af van de opzichtclausule.

Wat is een opzichtclausule?

In de polisvoorwaarden van elke aansprakelijkheidsverzekering – particulier en bedrijfsmatig – staat een opzichtclausule.  Als deze clausule van toepassing is, is de schade niet of niet volledig verzekerd.

Om de opzichtclausule te kunnen begrijpen gaan we terug naar de essentie van de aansprakelijkheidsverzekering. Deze dekt schade door aansprakelijkheid: schade die je aan een ander toebrengt. Schade aan eigen zaken is niet gedekt. Je kunt jezelf immers niet aansprakelijk stellen. Schade die door een verzekerde op de polis wordt toegebracht aan een andere verzekerde, is ook niet gedekt.
De opzichtclausule betreft schade aan zaken die weliswaar van een ander zijn, maar die je gebruikt ‘alsof ze jouw eigendom zijn’.  Het ‘opzichtrisico’ wordt daarom ook wel het ‘eigenaars­risico’ genoemd. Bij de opzichtclausule gaat het dus om zaken die je bijvoorbeeld hebt geleend, gehuurd of  in gebruik hebt.

Voorbeeld van een opzichtclausule:
‘Voor schade aan zaken die veroorzaakt is gedurende de tijd dat verzekerde of een ander voor haar deze zaken in beheer, in huur, ter vervoer, in gebruik, ter bewerking, ter behandeling, voor herstel of om een andere reden onder zich heeft met inbegrip van de schade wegens het niet of niet naar behoren kunnen gebruiken van deze zaken.’

Gedekt?

In vrijwel alle aansprakelijkheidsverzekeringen voor bedrijven (AVB) is elke vorm van opzichtschade uitgesloten. Bij de aansprakelijkheidsverzekeringen voor particulieren (AVP) zijn enkele vormen van opzichtschade gedekt, maar meestal niet.

Voorbeelden uit het dagelijks leven:
Op de meest uitgebreide rijwielverzekering is schade die je zelf per ongeluk veroorzaakt aan je fiets, gedekt. Als je een fiets huurt of leent, dan valt de schade onder de opzichtclausule van de aansprakelijkheidsverzekering (soms gedekt op je AVP).

Als je kind tijdens het voetballen de auto van de buurman beschadigt, dan is deze schade gedekt onder je aansprakelijkheidsverzekering. Als je kind de leaseauto van je werkgever beschadigt, valt de schade onder de opzichtclausule (niet gedekt op je AVP).

Foto: Edwin van der Sande

Tip

Pas op met het (uit)lenen van kostbare zaken. Als je kostbare zaken leent of uitleent -een onderwatercamera, een boot, enz.-, is het goed om te controleren in hoeverre eventuele schade gedekt is bij de uitlener of onder de polisvoorwaarden van degene die leent.

Bedrijfsmatige aansprakelijkheidsverzekeringen

In bedrijfsmatige aansprakelijkheidsverzekeringen (zoals voor duikscholen en verenigingen) is het opzichtrisico vrijwel altijd standaard uitgesloten. Terwijl het toch heel belangrijk is! Als duikschool of vereniging is het heel waarschijnlijk dat je ook met eigendommen van anderen werkt. Je huurt misschien een zwembad of je onderhoudt duikmaterialen voor je klanten – het gaat om alles wat niet het eigendom van de duikschool of vereniging is.

Voorbeelden
Je huurt een zwembad(ruimte) om les te kunnen geven. Er ontstaat schade aan de vloer omdat een van de deelnemers een loodgordel laat vallen. Helaas…. schade niet standaard gedekt onder de AVB.
Je neemt de duikspullen van de clubleden in jouw bus mee naar de duiklocatie. Je moet remmen en alles vliegt door de bus. Helaas…. schade niet standaard gedekt onder de AVB.
Je onderhoudt de ademautomaat van een klant. Je laat hem vallen en daar kan hij niet tegen. Helaas…. schade niet standaard gedekt onder de AVB.

Extra verzekeren op AVB
Een ongeluk zit in een klein hoekje. Bedrijfsmatig kan je het opzichtrisico gedeeltelijk meeverzekeren. Informeer bij je adviseur en/of verzekeringsmaatschappij naar de mogelijkheden of er een clausule aan je AVB kan worden toegevoegd.
Ben je een bedrijf of vereniging, controleer je AVB-polis of je voldoende verzekerd bent voor dit soort zaken. Kom je er niet uit, neem contact met John op.

Deze rubriek wordt je aangeboden door Leo Blokland en John Schox, soms gezamenlijk, soms één van hen. Heb je vragen of opmerkingen naar aanleiding van deze tips, laat onder aan dit artikel een reactie achter. Je kunt hun ook een e-mail sturen.

Klik voor meer juridische en verzekeringsgerelateerde onderwerpen…

Spookkreeftjes, een ruigkrabje, een snoek en een zeelt in één duikreport? Klinkt dat vreemd? Duikreporter Dirk Van den Bergh dook op een dag in de Oosterschelde en de Put van Ekeren. 

Datum: 11-07-2018
Duiklocatie: Bergse Diepsluis en Put van Ekeren

Tweede afspraak met, ik zal hem maar mijn duikeninbeeld.tv buddy noemen, Hans Pinson. Ik heb twee duiken voorgesteld die hij nog niet gedaan heeft: bij de Bergse Diepsluis naar de tonnen van de oude hangcultuur en daarna in Wemeldinge op de HW kentering afdalen bij De Tetjes langs de linker xxx, euh, laat ons het maar strekdam noemen.

Mijn top buddy Pierre Spirlet is er ook en heeft afgesproken met twee andere buddy’s. Zij gaan niet mee naar de tonnen omdat ze met drie zijn. Om 10.00 uur zwemmen we aan de oppervlakte naar de tonnen. In de verte zien we zowaar een zeehond op één van de tonnen van de hangculturen liggen!

Aan de kant zag het zicht er goed uit, maar wanneer we afdalen is het gewoon bagger! Wat een verschil met vorige keer. Na een paar minuten begeeft mijn duiklamp het bovendien. Gelukkig heb ik mijn videolampen nog, maar die stralen breed uit en door het aanwezige stof zie ik echt niet veel. Mijn camera gelukkig wel! Er leven veel doorzichtige zakpijpen, spookkreeftjes en zeeanjelieren en daartussen zie ik een ruigkrabbetje! Die had ik alleen nog maar op de bodem ontmoet en dan nog verscholen onder stenen of oesters …

Bedoeling was om tot op de bodem af te zakken, maar op 13 meter doe ik teken aan Hans om terug naar de kant te gaan: dit is hier echt niet te doen zonder duiklamp! Het is even zoeken om in de juiste richting te geraken en na anderhalve minuut in het “blauw” zien we terug bodem. Na de veiligheidsstop vervolgen we richting duiktrap tussen de 3 à 4 meter. Een penseelkrab zit mooi verscholen in een oester:

Ik vermoed dat dit koppeltje strandkrabben bijna klaar is voor de paring: het vrouwtje is allerlei bewegingen aan het maken, misschien wel om te vervellen en dat is dan het moment van de paring. Ik kan er echter niet bij blijven liggen, want waar is mijn buddy ondertussen? Het zicht is hooguit één meter!

Met dit zicht mag het een wonder heten dat we mekaar pas na 68 minuten kwijtspeelden (en dan nog omdat er twee andere duikers op ons pad verschenen). Naar de oppervlakte dan maar. Hans doet hetzelfde. We zijn bijna aan de duiktrap en besluiten om er aan de oppervlakte naartoe te zwemmen.

Pierre en buddy’s zijn er al lang uit: zij hielden het na 16 minuten voor bekeken met dit zicht. Zij besluiten om niet naar Wemeldinge te gaan (ook maar best om daar niet met drie te duiken): zij gaan naar de Put van Ekeren.

Even overleg met Hans … tja ik heb geen duiklamp en alleen vertrouwen op mijn videolampen … nee liever niet. Dan ook maar naar de Put. Dit is maar op 7 km van bij mij thuis en terwijl Hans zijn fles gaat vullen ga ik mijn andere duiklamp halen.

Een goede beslissing om daar naartoe te gaan: het zicht is heel goed en we komen veel leven tegen (ik heb zelfs geen duiklamp nodig!). Veel voorntjes en baarsjes en we zien verschillende snoeken in diverse formaten.

Hét moment van de duik is echter een zeelt die een hele tijd in onze buurt blijft. Ik kan er mooie filmbeelden van maken.

Dit was mijn eerste duik van dit seizoen in de Put van Ekeren en ik weet meteen terug waarom deze plas bij mij op nummer één van alle bezochte zoetwaterplassen staat! Morgenvroeg heb ik hier ook twee duiken gepland (die duiken zijn op het moment van deze reportage al achter de rug en ik kan je nu al mooie beelden beloven voor mijn volgende reportage!)

Even aan herinneren dat je om hier te duiken een vergunning van AVOS nodig hebt, zie: https://www.avos.be/site/pve_vergunningen.php

Onderstaande video in HD1080p bekijken voor de beste kwaliteit.

Rond 16 uur hebben duikers van de politie in het Laco Strandbad in Nuenen een lichaam gevonden en geborgen. Vermoedelijk is het de 49-jarige snorkelaarster uit Eindhoven die sinds zondagavond wordt vermist. 

De vrouw was, zoals de eigenaar van het strandbad aan het Eindhovens Dagblad vertelde, aan het snorkelen. Toen haar echtgenoot een tijdje geen contact met haar had gehad, werd alarm geslagen. Een zoekactie door duikers op zondagavond was vergeefs.

Op maandagochtend werd het zoeken hervat door het Landelijk Team Onderwaterzoekingen, waarbij ook sonar werd ingezet. Inmiddels heeft het team bevestigd dat een lichaam is gevonden. Identificatie moet uitwijzen of het inderdaad de vermiste vrouw is.

De vrouw kwam regelmatig zwemmen en snorkelen in het strandbad. Volgens de eigenaar fotografeerde ze ook graag het onderwaterleven.

Wij wensen alle familie, vrienden en andere betrokkenen veel sterkte.

[Update 18 uur] Inmiddels is bevestigd dat het geborgen lichaam van de vermiste vrouw is. De familie is op de hoogte gebracht.

Agenten in Flevoland keken vreemd op toen ze midden in de nacht op de golfbaan twee duikers tegenkwamen.

In de nacht van zondag op maandag hielden de agenten op een golfbaan in Zeewolde twee mannen in duikpak aan. De duikers waren op zoek naar golfballen om deze naar eigen zeggen te verpatsen.

Toen de agenten na een melding een kijkje kwamen nemen op de golfbaan, gooiden de duikers de opgedoken ballen snel in het water. Waarom ze uitgerekend ’s nachts naar golfballen zochten? Ze waren bang te worden geraakt door verdwaalde golfballen als ze zich overdag bij de golfbaan ophielden.

Een Zuid-Koreaans bedrijf denkt dat het afgelopen zondag het wrak heeft gevonden van een Russische slagschip dat 113 jaar geleden zonk.

Het marinevaartuig heeft volgens The Korea Times 5500 kisten met goud aan boord ter waarde van 113 miljard euro.

De Dmitrii Donskoi zonk in 1905 tijdens een zeeslag met Japanse schepen. Al jaren probeert het Koreaanse bedrijf Shinil Group het wrak te lokaliseren.

Onderzoekers vonden de vermoedelijke resten van het schip bij het eiland Ulleungdo op zo’n 434 meter diepte. Het schip ligt op 1,3 kilometer afstand van een Zuid-Koreaans eiland. Een team van Shinil verkende het wrak afgelopen weekend met twee bemande onderzeeërs. Zij ontdekten onder meer de naam Dmitrii Donskoi op de scheepsromp. Ook troffen ze kanonnen en machinegeweren aan. Het schip heeft volgens het bedrijf veel schade opgelopen door beschietingen, al verkeren sommige gedeelten nog in goede staat.

Shinil gaat proberen het schip te bergen en probeert duidelijk te krijgen wie eigenaar van het schip is.

Net als dit jaar staan er voor 2019 weer enkele mega-voordelige liveaboard trips op de planning. Exclusief bij Diving World boek je zo’n speciale cruise met Emperor Divers Maldives naar de mooiste duikstekken rond de Malediven. 

Verblijf op basis van volpension op de luxe Emperor Serenity, Leo of Voyager en geniet van drie tot vier duiken per dag én gratis Nitrox. Relax tussen de duiken door op een van de heerlijke zonnedekken. Onder water ontdek je onder andere schitterende pinakels en verschillende manta-poetsstations en snorkel je misschien wel met walvishaaien!

• MEIVAKANTIE-SPECIAL: 27 april 2019 met Emperor Leo vanaf €1095,-p.p
• ZOMERVAKANTIE-SPECIAL: 20 juli 2019 met Emperor Leo vanaf €1140,-p.p
• HERFSTVAKANTIE-SPECIAL: 12 & 19 oktober 2019 met Emperor Leo vanaf €1250,-p.p

Bovenstaande prijzen zijn exclusief vlucht. Een liveaboard cruise inclusief vlucht is bij Diving World al mogelijk vanaf €1875,- p.p.

Kijk voor meer data en prijzen op www.divingworld.nl.

Als er bitterballen zijn, wil Carla van Westing deze keer wel  in zoet water duiken. Voor de Bitterballenduik gaat ze naar Vinkeveen.

Datum: 5 juli 2018
Duiklocatie: Vinkeveen, eiland 8

Zoals trouwe lezers waarschijnlijk wel weten, duik ik meestal in Zeeland of in het buitenland. Zout water dus altijd. Maar wat doe je dan als je wordt uitgenodigd voor een bitterballenduik in zoet water?
Bitterballen vind ik lekker en de persoon die me uitnodigde vind ik erg leuk en de mensen die zich al hebben opgegeven vind ik ook leuk, voor zover ik ze ken. Tja, dan neem de je uitnodiging aan.

Dus hup, ik naar Vinkeveen. Eerst moet ik natuurlijk even zoeken, maar dat hoort bij een nieuwe stek. Eenmaal gevonden vind ik het allemaal wel een toestand hoor. Met een kar je spullen vanuit je auto naar achter bij het duikcentrum brengen. Dan je auto verderop op een parkeerplaats gaan parkeren. Set op bouwen en aan boord brengen (ik word heel lief geholpen omdat mijn rug nogal opspeelt) Dan is het omkleden en aan boord. We zijn met 2 boten vol, da’s natuurlijk wel gezellig.

Eenmaal op de stek aangekomen wordt er een mooie briefing gegeven en zijn de buddyparen bekend. Eindelijk, na jaren, duiken Linda en ik een keer samen. Zij duikt hier wel eens vaker, dus dat is voor mij lekker makkelijk. In de briefing wordt verteld dat als je naar 18 meter gaat, dat het zonlicht dan mooi tussen de veenblokken doorschijnt.

Iedereen plonst op 2 vierkante meter te water, maar goed, we zullen wel uitwaaieren onder water.
Wij spreken af niet naar 18 meter te gaan, maar de snoekentuin op te zoeken. We zwemmen die richting uit en zien meteen al een joekel van een snoek. Leuk, die is in the pocket. Het wemelt van de zoetwaterkreeftjes, ook leuk. Als we op een diepte van 6-7 meter komen is het al stikdonker….hoezo zonnestralen op 18 meter…..

We komen nog een stel kleine snoekjes tegen, en wat andere buddyparen en wat baarsen. En ondanks het voorspelde verdwalen van mijn buddy, steken we 2 meter van de boten ons hoofd boven water!

Na de duik natuurlijk weer omkleden en de auto halen en met de kar de spullen naar de auto brengen, maarrrrrr daarna kwamen de bitterballen en het gezellige kletsen natuurlijk.

Ik vond het leuk en ben blij dat ik ben geweest, maar weet wel weer waarom ik zout water veel leuker vind.

Toch superbedankt voor de uitnodiging Linda!!!

Een duikster heeft op de bodem van het Kanaal een iPhone gevonden. Haar oog viel erop omdat het scherm oplichtte: er kwam een berichtje binnen, vertelde ze.

Cerys Hearsey hing, aldus iNews, op 10 meter diepte toen ze op de donkere bodem iets zag oplichten: een iPhone in een waterdichte zak, waarop een berichtje binnenkwam (?!). Het toestel lag al twee dagen in het water.

De telefoon was van een Canadese toerist die tijdens het kajakken zijn telefoon in het water had laten vallen. De vindster heeft hem via een familielid die ze in de lijst met contacten in de telefoon vond, opgespoord.

Decathlon heeft nu ook in de Nederlandse winkels een duiklijn – Subea. De duikproducten zijn speciaal bedoeld voor gebruik in Nederlands water. Maar is dat ook echt zo? 

Sinds het voorjaar van 2018 vind je in de sportwinkels van Decathlon in Amsterdam, Best, Arnhem en Breda ook een assortiment duikproducten, die stuk voor stuk binnen Decathlon zijn ontwikkeld en geproduceerd. Met als uitgangspunt de aloude missie van de winkelketen: sport toegankelijk maken voor iedereen. En dus zijn de duikartikelen ook aantrekkelijk geprijsd.

Maar doen de duikartikelen ook wat Decathlon belooft? DuikeninBeeld kreeg van het van oorsprong Franse bedrijf een natpak, twee paar handschoenen en een paar schoentjes mee voor een test. Rob van der Kuyl dook ermee onder in de Vinkeveense Plassen.

Natpak SCD 100 7,5 mm

Een 7,5 mm dik natpak dat zoals Decathlon zelf aangeeft, geschikt is voor koud water (10-18 graden Celsius) – dat zou ruim voldoende moeten zijn voor een duik in Nederlands water. De schuin geplaatste rits aan de voorzijde loopt door naar de vaste kap. In plaats van ritsen is het pak op polsen en enkels voorzien van een gladde, zachte afsluitrand, die de instroom van water moet beperken. Ter hoogte van de knieën zitten er extra rubber beschermers op het pak. Deze bescherming ontbreekt op het zitvlak.

Het pak trekt makkelijk aan, denkt de tester! Maar ai, ineens kan hij niet verder. Zijn devies: «Vertrouw niet op de labels, want waarschijnlijk zijn de maten geënt op Zuid-Europeanen en niet op Nederlanders.» Pas het pak in de winkel of kies bij online bestellen een maatje groter.
Een maat groter en Robs probleem is opgelost. Probleemloos schiet hij in het pak – het zit als gegoten en knelt nergens.

De rits loopt ver door in de kap en dat heeft twee voordelen: «De hals bedekt een groot deel van je gezicht (en dus ervaar je minder (koud) water in je gezicht) en de rits zit ver genoeg weg van het masker en het gezicht dat je geen last hebt van ritstandjes die in je huid drukken.»

Het pak is er in een heren– en een damesuitvoering.

Handschoenen en schoentjes

De duikhandschoenen zijn respectievelijk 6,5 mm en 5 mm dik. De schoentjes zijn van 6,5 mm dik neopreen. Ze hebben een vlakke maar dikke zool, die meer doet denken aan het profiel van een tennisschoen dan aan een zool waarop je een fikse terreinwandeling maakt of over oesterbanken hobbelt, aldus de tester.
Handschoenen en schoentjes zien er netjes afgewerkt uit. De schoentjes ogen wat simpel, maar als ze doen wat ze moeten doen, maakt dat niet uit. «Het is geen modeshow.»

De schoentjes hebben een rits met daarachter een flap zodat er zo via de rits zo min mogelijk water binnenstroomt. Aantrekken gaat makkelijk omdat de rits je veel ruimte geeft. Het klittenbandje voorkomt dat de rits weer opengaat.

De handschoenen zijn natte handschoenen en ze lijken dik qua neopreen, maar als je ze aanhebt, kan je er goed in bewegen – in de dunnere 5 mm nog beter uiteraard dan in de 6,5 mm. In beide diktes komt er dankzij de lange manchetten weinig water binnen en dat betekent dus minder last van de kou.
Wel geldt ook hier: passen! Tester Rob heeft voorheen nooit maat XL gehad, maar nu heeft hij die maat toch echt nodig.

Duiken!

Het pak zit lekker en er is weinig spoeling. Rob kan zich goed bewegen en koud heeft hij het niet, ook niet als hij dieper gaat en het water 10 graden is. «Ik kan me eerlijk gezegd niet heugen dat ik in een natpak zo weinig kou heb gevoeld in het Nederlandse water. Er is dus heel weinig spoeling in het pak.»
Koude handen krijgt hij ook niet in zowel de 5 als de 6,5 mm, maar met de dikkere handschoenen gaat het klaren niet handig: «Ik heb een duikbril met een hard frame en kan met de handschoenen aan met mijn vingers moeilijk bij mijn neus komen. Iets wat ik niet eerder heb meegemaakt.» Met de 5mm handschoenen, die ook heel geschikt zijn voor het Nederlandse water, is dit ‘probleem’ er niet. Check dit vóór de duik!

De schoentjes doen wat ze moeten doen. Ze gaan makkelijk aan en ze zitten goed in de vinnen. De testduiker heeft ze niet getest op glibberige of oesterrijke dijkjes in Zeeland, maar: «Gezien de dikte van de zool denk ik dat de oesters geen probleem zijn. Ook vanaf de zool naar het neopreen van de schoen zit extra rubber, dus de kans op schade aan het neopreen door scherpe schelpen zal wel meevallen.»

Conclusie

Testduiker Rob is positief verrast over de Subea duikkleding van Decathlon. De maatvoering is een punt van aandacht – passen kan geen kwaad!

De Subea duiklijn van Decathlon, die naast het geteste natpak, de handschoenen en de schoentjes, ook bestaat uit lampen, een jacket, een semi-droogpak en vele accessoires, is online verkrijgbaar op www.decathlon.nl en in de winkels in Amsterdam, Best, Arnhem en Breda. In deze vier vestigingen helpen de verkopers, die zelf duiken én de producten goed kennen, je graag. Kom eens langs!

Klik hier voor de Subea duiklijn

Eigenlijk is een korte begeleidende tekst bij de video van duikreporter Dirk Van den Bergh voldoende. Tijdens een duik in de Put van Ekeren zag hij heel veel snoeken!

Datum: 12-07-2018
Duiklocatie: Put van Ekeren

Een dagje duiken in de Put van Ekeren met Bas, Mirjam en Mees.

We gaan op zoek naar een snoek: Mees heeft er nog nooit eentje ontmoet …

Deze reportage kan ik heel kort maken: we zagen een snoek, veel snoeken, in alle formaten!

Als afsluiting van de tweede duik kwamen we dit baby snoekje tegen. Was het de eerste keer dat hij duikers tegenkwam? Hij bleef gewoon rondom ons zwemmen!

Uiteraard kwamen we nog ander moois tegen in, om het met de woorden van Kiki Vleeschouwers te zeggen, ” het schoonste putteke van het universum”.

Toch nog even herhalen dat je om hier te duiken een vergunning van AVOS nodig hebt.

Onderstaande video in HD1080p bekijken voor de beste kwaliteit.

De Europese aal is internationaal een ernstig bedreigde diersoort. Sinds 2000 schommelt de intrek in de Noordzeeregio rond de 1,5% ten opzichte van de jaren 60 en 70. Dit jaar lieten tellingen in Nederland een lichte vooruitgang zien.

Foto: Sanne Ploegaert, RAVON

Ieder voorjaar trekken de jonge doorzichtige ‘glasalen’ vanaf zee onze binnenwateren in, meestal met een piek in april. Uit de metingen blijkt dat langs de Nederlandse kust de aantallen een stuk hoger liggen dan het gemiddelde sinds 2000. Al is deze hogere intrek is nog altijd in de orde van 5 procent ten opzichte van zo’n 50 jaar geleden.

De tellingen komen van een groot aantal punten langs de Nederlandse kust waar vrijwilligers met een kruisnet monitoren. Dit gebeurt bij obstakels op de migratieroute, zoals gemalen en sluizen. Hiermee worden de migratieknelpunten voor glasaal en andere soorten, zoals de driedoornige stekelbaars, in beeld gebracht zodat waterbeheerders maatregelen kunnen nemen om de intrekmogelijkheden te verbeteren.

Lees het hele artikel…

Bron: RAVON

Het verhaal over de foute duik op de Serpent heeft het nodige stof doen opwaaien en ook heftige reacties en verhalen opgeleverd. Maar wat is de stand van zaken nu?

De reacties op het verhaal van Annet van Aarsen over haar slechte duik op Le Serpent waren op z’n zachtst gezegd fel. Ervaren duikers die het wrak met hand en tand verdedigen, anderen die reageren met ‘dom’ en ‘opblazen die hap’, en verhalen van duikers die zich in het verhaal van Annet herkennen.

Voor ons aanleiding om een rondje te maken langs enkele partijen die een rol spelen of speelden bij het wrak.

Staatsbosbeheer: «Alle opties open»

Natuurlijk, ook Staatsbosbeheer is geschrokken van het duikongeval dat in mei twee duikers het leven kostte, vertelt persvoorlichter Joke Bijl. Sinds januari 2018 is Staatsbosbeheer – de beheerder van het groene erfgoed in ons land- de beheerder. Met wrakken hebben zij vóór januari nog nooit te maken gehad.

Sinds het dubbele dodelijke ongeval is de Serpent en met name de veiligheid onderwerp van gesprek binnen Staatsbosbeheer. Maar het is niet zo dat de organisatie het wrak nu overweegt te sluiten, zoals een Zeeuwse krant vorige week kopte. «We houden alle opties open, vertelt Joke. «Voor Staatsbosbeheer is het beheer van wrakken onder water nieuw. Wij zullen dan ook in gesprek gaan met partijen die bij het wrak betrokken zijn, en specialisten op dit gebied.»

Henk van Ielen: «Sensatieverhaal»

De persoon die misschien wel het meest op het wrak heeft gedoken (zo’n 500 keer!) is Henk van Ielen, eigenaar van Duikcentrum De Kabbelaar, die ook de staat van het wrak in de gaten houdt. Indien reparaties nodig zijn, maakt hij daar melding van bij Staatsbosbeheer.

«Het wrak is volkomen veilig als je je aan de regels houdt. Op het informatiebord boven aan de dijk staat dat je alleen binnen de brevetdoelstellingen van je organisatie moet duiken en ook dat een reel verplicht is. Dit laatste staat ook op de site en in de app van Duikersgids, en niet te vergeten op de site van Le Serpent.» De maquette in het duikcentrum geeft een goed beeld van het wrak. Het verhaal van Annet is zijn ogen «opgeblazen als een sensatieverhaal».

Voorstander van sluiten is hij zeker niet: «De aangedragen oplossingen zoals: dichtgooien, opblazen enz. zijn van mensen die zichzelf alleen maar belangrijk vinden. Andere veiligheidslijnen? Waarom? Het wrak ligt er nu 8 jaar en dit is het eerste ongeval – plan je duik en duik je plan.» Overigens had Henk zelf graag een lijn in het achterschip gezien. «Maar er zijn genoeg TEC-duikers die weer evenveel argumenten tegen een lijn hebben.»

Foto: Karin Brussaard

Zelf reparaties uitvoeren mag niet van de Arbeidsinspectie. Er moet een beroepsduiker worden ingehuurd – kostbaar. «Maar als ik een onvolkomenheid rapporteer, wordt dit zo snel mogelijk door Staatsbosbeheer opgelost.» Soms worden hiervoor ook marineduikers ingezet die het wrak als oefenlocatie gebruiken.

Hij sluit af: «Het gevaar is de duiker zelf die zich niet aan de regels en het geleerde houdt, en ondertussen denkt dat hem niets kan overkomen.»

Nederlandse Onderwatersport Bond: «Gesprek aangaan over veiligheid»

Het bestuur van de NOB betreurt het tragische ongeval met de twee duikers op Le Serpent.

De drie wrakken zijn vóór het afzinken in 2011 uitgebreid beoordeeld op risico’s en dusdanig geprepareerd dat er veilig op te duiken is. Tijdens het afzinken is Le Serpent op een diepere plek terecht gekomen dan bedacht. Direct daarna zijn de risico’s opnieuw beoordeeld.

Er zijn duidelijke adviezen om veilig om en in Le Serpent te duiken. Eén daarvan is om altijd met een eigen gidslijn te duiken.

Na het afzinken is het eigendom en beheer van de wrakken overgedragen aan een andere partij. De NOB speelt géén rol in het beheer en onderhoud van het wrak, maar vindt het wel belangrijk dat er veilig gedoken kan worden. De NOB heeft naar aanleiding van eerdere meldingen over achterstallig onderhoud bij de beheerder aangedrongen op structurele verbeteringen waar door samenwerking met de Marine in is voorzien.

«We gaan graag aan tafel met de beheerder over eventuele maatregelen die de veiligheid van het duiken op het wrak kunnen vergroten.»

Bewustwording

Een ding is zeker. Met het verhaal van Annet en de discussie die daarop volgde, zijn veel duikers die nog nooit op het wrak zijn geweest, zich bewust geworden van de condities rond het wrak. Zij weten nu in elk geval dat een duik op de Serpent echt iets anders is dan de duik op het kajuitbootje in de plaatselijke plas, waar ze tijdens de wrakduikspecialty zijn geweest.

Geen ‘walk in the park’

Wij kunnen het niet genoeg benadrukken. Duik binnen de grenzen van je opleiding en ervaring. Informeer vooraf naar de omstandigheden. Plan je duik en duik je plan. En als je na het volgen van een wrakduikopleiding (niet een wrakduikspecialty!) een wrak in gaat, gebruik altijd een reel. Wij zien je er ook graag weer uit komen.

Nog een laatste punt voor duikers die het promofilmpje van VVV Zeeland hebben gekeken: in dit filmpje wordt het wrak gepresenteerd als een oase vol leven die een bezoek meer dan de moeite waard is. Een compleet verkeerde voorstelling van zaken, menen wij. Het wrak is niet mooi begroeid en een duik is zeker geen ‘walk in the park’.  Door het vaak bijzonder slechte zicht en ook de diepte waarop Le Serpent ligt, zijn de marges klein als een duiker een fout maakt of op een andere manier in een penibele situatie terecht komt.

Marien biologen hebben in de diepzee van de Golf van Mexico en het westelijk deel van de Atlantische Oceaan een nieuwe haaiensoort ontdekt. 

Foto: MarAlliance

De Squalus clarkae of Genie’s doornhaai is vernoemd naar Eugenie Clark. ‘Shark Lady’ was een pionier op het gebied van haaienonderzoek en ging daar mee door tot ze op 92-jarige leeftijd in 2015 overleed. Ze heeft zich er altijd voor ingezet om het publiek te laten zien dat haaien geen bloeddorstige monsters zijn.

De nieuwe haaiensoort is nu beschreven in een paper in het wetenschappelijke blad Zootaxa. Aanvankelijk werd aangenomen dat deze haai behoorde tot de Squalus mitsukurii of kortstekeldoornhaaien. Maar na toepassing van nieuwe testmethoden concludeerden de onderzoekers dat het hier gaat om een andere soort.

«Haaien in de diepzee lijken allemaal op elkaar,» aldus co-auteur dr. Toby Daly-Engel. «Maar op grond van DNA kunnen we vaststellen hoe lang een soort evolutionair gezien al op zichzelf staat, en hoe deze verschilt van verwante soorten.»

Het NIOZ bouwt een wereldwijd uniek onderwaterlaboratorium in het getijdengebied van de Oosterschelde. 

Foto: Rosanna van Hespen/NIOZ

De 12 onderwaterbassins zijn experimentele onderwatertuinen waar wetenschappers en studenten van het NIOZ en HZ University of Applied Sciences onderzoek gaan doen naar hoe menselijke bouwwerkstructuren als dijkbekleding en beton zich onder water gedragen en welke invloed ze hebben op ecologische bodemgemeenschappen.

Niet alleen in Zeeland, maar ook wereldwijd wordt er steeds meer gebouwd in en langs de ondiepe kusten. Denk bijvoorbeeld aan vooroevers voor zeewering en windmolenparken. De betonnen en stenen bouwwerkstructuren die daarmee in het zeewater terecht komen, trekken dieren en planten aan die zich er vestigen en een eigen ecosysteem bouwen.

Onderzoek

«Om te onderzoeken wat daar precies gebeurt, kun je gaan duiken, maar dat is lastig en bovendien erg kostbaar,» aldus Tjeerd Bouma, onderzoeker bij het NIOZ, lector HZ University of Applied Sciences en vanaf 1 augustus ook hoogleraar ‘Biogeomorpological ecology of estuaries and coasts’ aan de Universiteit Utrecht. «Met deze bakken hebben we wereldwijd een unieke proeftuin onder water waar we de komende jaren veel uit kunnen leren en dat is juist nu belangrijk omdat er veel dijken op de schop moeten en windmolenparken op zee worden aangelegd.»

Onderwaterproeftuin

De 12 waterbassins van 7,5 meter lang, 3,5 meter breed en 1,5 meter diep én 20 ton zwaar vormen de ideale onderwaterproeftuin waar Bouma’s team de natuurlijke processen nauwlettend kan volgen. «Bij laag water kunnen studenten er heen lopen om monsters te nemen van de kleine bodemdieren en bij hoog water kunnen ze snorkelend onderzoek doen.»

Met de opbouw van het laboratorium, dat mede mogelijk is gemaakt door Rijkswaterstaat, is deze week begonnen. Donderdag zijn de eerste 6 waterbassins voor het NIOZ in de Oosterschelde geplaatst. Aan het eind van de zomer zullen alle 12 bakken geïnstalleerd zijn en kan het vullen van de onderwaterproeftuinen beginnen.

Bron: NIOZ

Staatsbosbeheer raadt duikers af te duiken in het scheepswrak Le Serpent in de Grevelingen.

Dit heeft Staatsbosbeheer, die verantwoordelijk is voor het wrak bij Scharendijke, bekend gemaakt.

Aanleiding is het overlijden van twee duikers in mei 2018. Het zicht is in het wrak door opdwarrelend sediment beperkt waardoor de ruimtes in het wrak onoverzichtelijk kunnen zijn. Dat is een risico voor duikers.

Staatsbosbeheer voert binnenkort gesprekken met de veiligheidsregio/politie, Defensie, de Nederlandse Onderwatersport Bond en andere experts over de veiligheidsrisico’s van Le Serpent. Mogelijk volgen er meer maatregelen. Totdat hier meer duidelijkheid over is, raadt Staatsbosbeheer duikers af om te duiken in het wrak Le Serpent.

De duikers worden geïnformeerd via informatieborden, lokale duikverenigingsorganisaties en sociale media. In de Grevelingen liggen nog twee andere duikwrakken, de Rat (op 12 m diepte) en de Zeehond (op 10 m diepte) en tal van andere mooie duiklocaties, hiervoor geldt het negatieve duikadvies niet.

Klik hier voor de pdf.

Een nachtmerrie blijkt een voorspellende droom…  Duikreporter Dirk Van den Bergh moet bijna een duik overslaan. Gelukkig kunnen we toch nog genieten van de video van zijn duik in de Put van Ekeren.

Datum: 15-07-2018
Duiklocatie: Put van Ekeren

Dit jaar heb ik nog niet gedoken met buddy Bart Holvoet en de gelegenheid biedt zich aan: hij komt n.a.v. een clubduik van zijn duikclub “De Dukduvels” uit Kortrijk naar de Put van Ekeren. Dat is zowat mijn huisrif en ik heb niets anders afgesproken zodus …

Mijn flessen zijn nog niet gevuld, maar geen nood, op weg naar de Put is er een vulstation in Ekeren. ’s Nachts droom ik echter dat er een panne is en ik daardoor niet kan gaan duiken …

En wat blijkt … ik kom daar aan en het lampje “bufferdruk te laag” brandt … Ik wacht 10 minuten, maar er gebeurt niets. Ik bel naar het noodnummer en daar verzekeren ze mij dat alles in orde komt: het is warm en waarschijnlijk heeft er iemand voor mij veel flessen gevuld … Even wachten dus … 10 minuten, 20 minuten … terugbellen … “ja dan kom ik langs want dan is er iets niet in orde, maar dat duurt zeker 20 minuten”. Net als ik geïrriteerd het gesprek wil afsluiten gaat het lampje echter uit. Weg kwade droom! Ik krijg één fles gevuld, maar dan brandt het lampje opnieuw … ja laat maar … het is ondertussen al 09.00 uur, het tijdstip van afspraak aan de Put!

De parking staat al goed vol. Bart is juist aangekomen (hij heeft 70 minuten moeten rijden). Er zijn slechts 3 clubleden bij hem, waarvan 1 niet duikt. Het is blijkbaar niet alleen in onze club dat het moeilijk is om enthousiastelingen te vinden … Dit maakt echter dat ik met Bart kan duiken. Yeah!

Om 09.40 uur liggen we erin. Ik ga de duik leiden, want ik weet de grote snoek immers zitten! Maar … die is niet thuis … We zien wel enkele kleine snoekjes en baarsjes, veel baarsjes, hééééél veel baarsjes!

Het is echt genieten. De zon zorgt voor een schitterend lichtspel.

Op het glanzend fonteinkruid zitten piepkleine slakjes

Is dat nu een zoetwatermossel of een Zeeuwse mossel? Zo’n groot exemplaar heb ik hier nog niet gezien! Thuis zie ik dat er nog een diertje op zit …

Op het einde van de duik komen we nog enkele grotere baarzen tegen. Baarzen hebben stekels die irriterend kunnen zijn door het slijm van de vis. Ondanks die stekels zijn ze de lievelingsprooi van de snoek. Zelf zijn het kannibalen, dus benieuwd hoeveel van de soortgenoten er op het einde van het seizoen nog overblijven!

Na 70 minuten zijn we terug bij de steiger. Er wordt maar één duik gemaakt, dus geen probleem dat ik maar één fles gevuld kreeg. Logboek invullen en ondanks het vroege uur wordt er daarbij toch al een biertje gedronken … Die mannen van “De Dukduvels” hebben een Leffe bij, allez wie is hier nu de échte dukDuvel?

Onderstaande video in HD1080p bekijken voor de beste kwaliteit.

Als je een negatief duikadvies in de wind slaat en toch gaat duiken, ben je mogelijk niet verzekerd als er iets gebeurt. Je neemt bewust een risico door het advies te negeren. De verzekeringsmaatschappij zal mogelijk niet uitkeren.